Według wpisu w Krajowym Rejestrze Zabytków: „zespół dworski, XIX: dwór, nr rej.: 624/62 z 4.04.1962; park, nr rej.: j.w.; oficyna, nr rej.: 408 z 11.06.1992; kuchnia, nr rej.: j.w.; wozownia, nr rej.: j.w.; wozownia, nr rej.: j.w.; stajnia, nr rej.: j.w.”

Obiekt: murowany z cegły, otynkowany

Historia:  Łochów należał kolejno do znamienitych rodów: Hornowskich, Downarowiczów, Zamoyskich, a jego rozwój związany był bezpośrednio z budową linii kolejowej Paryż-Petersburg. Dwór powstał w XIX wieku na zlecenie Józefa hrabiego Hornowskiego. Ostatnimi właścicielami majątku przed II wojną światową  była Elżbieta Hrabina Zamoyska oraz jej mąż Eryk hrabia Kurnatowski. Właściciele byli znawcami i hodowcami koni. Organizowali wyścigi konne oraz polowania w pobliskich lasach. Pod koniec II wojny światowej dwór został zajęty na szpital Armii Czerwonej i na skutek tego zdewastowany. W 1945 roku majątek przejęło państwo. We dworze zamieszkali robotnicy rolni, urządzono świetlicę i pocztę. W ostatnich latach właścicielem dworu (zwanego przez miejscowych "pałacem") została firma deweloperska Arche, która przeprowadziła gruntowny remont budynku.

Styl architektoniczny: Obecny, neorenesansowy, kształt dwór otrzymał po rozbudowie pod koniec XIX wieku wedle projektu Bolesława Podczaszyńskiego. Wówczas do parterowego budynku dobudowano dwa piętrowe skrzydła oraz dodano portyk z żeliwnymi kolumnami (wszystkie mają napis „Blizyn” – wskazujące na odlewnię żeliwa w Świętokrzyskim). 

Stan zachowania: Dom i park w bardzo dobrym stanie. 

Aktualne zagospodarowanie: Centrum Szkoleniowo-Konferencyjne

Bibliografia dotycząca obiektu:
- Jaroszewski T., Gierlach M., Po pałacach i dworach Mazowsza, cz. III, Warszawa 1998.
- Libicki P., Libicki M., Dwory i pałace wiejskie na Mazowszu, Poznań 2009.
- Postek R., Zabytki Węgrowa i okolic. Pałace  i dwory; http://free.of.pl/d/dwory/
- Terpiłowski J., Sto dworów Mazowsza, Warszawa 2009.
- http://www.palaclochow.pl/pl/index.php

Zobacz inne dwory na stronie: