Obiekt: dworek drewniany, otynkowany; pozostałe budynki murowane

Historia: Tarchomin w XVI wieku stanowił własność Wesslów i Gołyńskich, a od XVIII wieku – Ossolińskich. Dwór wzniesiono w połowie XVIII wieku dla Józefa Kantego Ossolińskiego. Oficyna (tzw. pałac) miała być częścią okazałego pałacu, jakie w ulubionym Tarchominie chciał wznieść następny właściciel - Tadeusz Mostowski – senator i minister spraw wewnętrznych Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego. Po upadku powstania listopadowego majątek przejął Pawieł Aleksandrowicz Muchanow, przedstawiciel władz zaborczych. Muchanow ożenił się z Józefą z Mostowskich, córką byłego właściciela, która po przymusowym wyjeździe z kraju ojca – powstańca, zarządzała majątkiem w Tarchominie. Kolejnym właścicielem był Siergiej Siergiejewicz Muchanow, mąż Marii Kalergis, następnym, od 1881 – inżynier dróg i komunikacji Władysław Kisiel-Kiślański pełniący m.in. funkcję szambelana papieża Piusa XI. Fakt ten wpłynął na ostatnią wolę Kisiela-Kiślańskiego, który zapisał swoje tarchomińskie dobra fundacji im. Ojca Świętego Piusa XI. Od 1921 zespół dworski przy Mehoffera należy do Kościoła. Chętnie odpoczywał tu m.in. kardynał Stefan Wyszyński.

Styl architektoniczny: Dwór - drewniany barokowy budynek ma kryty gontem, charakterystyczny dla polskich dworków, łamany dach. Odwrócony tyłem do Wisły, tuż przy wale przeciwpowodziowym, ozdobiony jest od frontu gankiem wspartym na czterech kolumnach. Pałac - Mostowski zlecił projekt przyszłej rezydencji Szymonowi Zugowi. Rezydencja nie została jednak ostatecznie ukończona. W latach 1801-1825 zbudowano jedynie oficynę (autorstwo projektu przypisuje się Henrykowi Ittarowi), która swoimi imponującymi rozmiarami zdominowała stojący obok drewniany dworek. Budowla ma dwie kondygnacje, jest wąska i długa (13-osiowa), skierowana frontową fasadą na południe, urozmaicona w środku czterokolumnowym wgłębnym portykiem. Ma czterospadowy zagospodarowany dach z lukarnami; ściany parteru boniowane.

Stan zachowania: W bardzo dobrym stanie.

Własność: Warszawskiej Kurii Metropolitalnej 

Aktualne zagospodarowanie: Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Warszawsko-Praskiej

Ostatnia wizyta ekipy Stowarzyszenia "Pospolite Ruszenie": 26.04.2009.

Bibliografia dotycząca obiektu:
- Libicki P., Libicki M., Dwory i pałace wiejskie na Mazowszu, Poznań 2009.
- Terpiłowski J., Sto dworów Mazowsza, Warszawa, 2009.

Zobacz inne dwory na stronie: