Według wpisu w Krajowym Rejestrze Zabytków: „zespół dworski, k. XVIII-XX, nr rej.: 396 z 1989: dwór, drewn.; park”

Obiekt: drewniany

Historia:  Według tradycji, dwór w Karskich to XVIII-wieczna karczma, przeniesiona w 1912 roku z Brzozowa przez Głogowskich i gruntownie przebudowana. Niektórzy twierdzą jednak, że dwór jest oryginalną, powstałą od podstaw budowlą, łączącą motywy architektury zakopiańskiej ze stylem "dworku polskiego". Ostatnim panem Karskich przed reformą rolną w 1944 r., był Seweryn Głogowski (dyplomata, pracował na polskich placówkach w Anglii i Argentynie). Do 1980 r. w dworku mieściła się szkoła podstawowa. Nie przeprowadzano w tym czasie żadnych prac remontowych. O wyprowadzce szkoły przesądziły względy bezpieczeństwa (przegniłe drewniane stropy groziły w każdej chwili zawaleniem). Urząd Gminy w Repkach sprzedał dworek wraz z trzema hektarami parku pewnemu urzędnikowi Ministerstwa Kultury, który ogrodził cały teren i uporządkował park. W 1995 roku majątek odkupili nowi właściciele. Drewniany dworek w chwili, gdy go kupiono, był otynkowany w środku i na zewnątrz.. Jednak z powodu przecieków w dachu oraz odpadających gdzieniegdzie tynków nowi właściciele, w porozumieniu z siedleckim konserwatorem zabytków, postanowili sprawdzić, jaki jest rzeczywisty stan obiektu. Po zerwaniu trzcinowo-wapiennych tynków okazało się, że budynek jest bardzo zdewastowany (pleśń, grzyb, próchno, robactwo). Dlatego dwór rozebrano do podstaw i zaczęto stawiać od nowa, trzymając się wiernie pierwowzoru. 

Styl architektoniczny: Budynek parterowy z mieszkalnym poddaszem, nakryty dachem łamanym, z czterokolumnowym, murowanym gankiem przechodzącym w drewnianą loggię wspartą na czterech słupach. Od ogrodu dobudowany taras i balkon w drugiej kondygnacji. 

Stan zachowania: Dwór w trakcie gruntownego remontu, przeprowadzanego z ogromną dbałością o najmniejsze detale architektoniczne.

Własność: prywatna

Aktualne zagospodarowanie: trwa remont

Ciekawostki: W dwudziestoleciu międzywojennym słynne były przyjęcia wydawane w Karskich (w ogrodowej altanie występował m.in. Mieczysław Fogg). Spraszano na nie właścicieli okolicznych dworów oraz elitę kulturalną Warszawy, po którą wyjeżdżano na stację do Sokołowa. Seweryn Głogowski miał opinię utracjusza i kobieciarza. Jedna z mieszkanek Karskich, która jako młoda dziewczyna pomagała w dworskiej kuchni w czasie przyjęć, podobno do dziś czerwieni się, gdy opowiada o zabawach urządzanych przez Głogowskiego. 

Bibliografia dotycząca obiektu:
- Libicki P., Libicki M., Dwory i pałace wiejskie na Mazowszu, Poznań 2009.
- Terpiłowski J., Sto dworów Mazowsza, Warszawa 2009.
- http://www.zsokolowa.com - Tropami Tajemnic Ziemi Sokołowskiej.

Zobacz inne dwory na stronie: