Strugi powiat: Sochaczew |
Wyświetl większą mapę |
Według wpisu w Krajowym Rejestrze Zabytków: „zespół dworski, 2 poł. XIX: dwór, nr rej.: 620 A z 28.07.1983; park, nr rej.: 581 A z 19.05.1982; 7 alei przydrożnych, poł. XIX, nr rej.: 586 A z 19.05.1982” Historia: Na początku XIX wieku Strugi stanowiły rodzinny majątek Łuszczewskich. W latach sześćdziesiątych XIX wieku właścicielem majątku w Strugach został Leopold Kronenberg. W roku 1868 otrzymał on szlachectwo Królestwa Polskiego oraz herb Strugi. Kronenberg był finansistą. Należał do spółki dzierżawiącej od skarbu administrację monopolu tytoniowego. Posiadał koncesje na budowę wielu linii kolejowych. Po jego śmierci w roku 1878 majątek przejął jego syn - Leopold Julian Kronenberg, który pełnił funkcję prezesa Banku Handlowego. W Strugach rozwinął stajnie wyścigową. Około roku 1900 właścicielem Strug został Stanisław Glesmer. Zginął on podczas Rewolucji Październikowej, a majątek w Strugach przeszedł na własność syna Stanisława. Po jego bankructwie w 1937 roku w wyniku licytacji folwark kupił lekarz Mikołaj Grzybowski. Dwór wzniesiony został w II połowie XIX dla Leopolda Kronenberga. Powstał według projektu Jana Heuricha starszego i Jana Hinza. W latach 1909-1912 Stanisław Glesmer dobudował “Pawilon Japoński”, przylegający do lewego boku budynku. Wnętrza mieściły półki z cennymi, japońskimi przedmiotami. Kolekcja ta trafiła do Muzeum Narodowego w Warszawie. Po drugiej wojnie światowej adaptowano dwór na mieszkania pracownicze PGR. Styl architektoniczny: Budynek dworski posiada cechy neorenesansowe. Jest to dom murowany, otynkowany, pobudowany na wydłużonym planie. Dwór składa się z zespołu trzech budynków na planie prostokątów, o różnej wysokości i kubaturze. Układ brył urozmaicają osobne zadaszenia, dobudówki, balkony i tarasy. Dwa budynki piętrowe ustawione do siebie prostopadle, połączone są parterowym łącznikiem. Od wschodu dostawione dwie parterowe oficyny. Do elewacji zachodniej przylega ogród zimowy z półkoliście zamkniętymi wysokimi oknami. Poszczególne elementy składowe zespołu dworskiego pokrywa wysoki, dwuspadowy dach. Ostatnia wizyta ekipy Stowarzyszenia "Pospolite Ruszenie": 21.04.2009. Bibliografia
dotycząca obiektu:
- Jaroszewski T., Baraniewski W., Po pałacach i dworach Mazowsza, cz. I, Warszawa 1998. - Libicki P., Libicki M., Dwory i pałace wiejskie na Mazowszu, Poznań 2009. - Terpiłowski J., Sto dworów Mazowsza, Warszawa, 2009. Zobacz inne dwory na stronie: | |
Opracowanie projektu, treść, fotografie - Stowarzyszenie "Pospolite Ruszenie", 2009 |