Według wpisu w Krajowym Rejestrze Zabytków: „zespół dworski, pocz. XX: dwór, nr rej.: 459 z 11.10.1977, park, nr rej.: 719 z 1.06.1984”

Obiekt: murowany z cegły, otynkowany, na podmurówce z kamienia polnego

Historia:  Na miejscu istniejącego dziś dworu w Kuznocinie znajdował się wcześniej niewielki, przykryty dwuspadowym dachem, parterowy dworek, z drewnianym gankiem, od frontu ozdobionym wykonaną w drewnie przez dziewiętnastowiecznych snycerzy dekoracją. Został on prawdopodobnie wzniesiony w końcu XIX w. Podczas I wojny światowej dworek ten uległ zniszczeniu. Dopiero w 1923 r. zbudowano na jego miejscu nowy, istniejący do chwili obecnej budynek. Dobra ziemskie Kuznocin od 1910 r. były własnością rodziny Smoleńskich herbu Zagłoba. W końcu lat czterdziestych Smoleńscy sprzedali go swemu dawnemu ogrodnikowi Franciszkowi Majorkowi. W 1974 r. właścicielką dworu w Kuznocinie została Barbara Łempicka, która przeprowadziła remont budynku. Założono wówczas kanalizację i odbudowano zniszczony taras, z którego roztacza się piękny widok na przepływającą w pobliżu Bzurę. Barbara Łempicka zamierzała utworzyć w kuznocińskim dworze centrum kultury i sztuki, lecz sprawy osobiste zmusiły ją do sprzedaży obiektu. Nowym "Panem na Kuznocinie" został  Jan Krzysztof Polachowski, który otoczył obiekt troskliwą opieką, m.in. przeprowadził modernizację dachu budowli.

Styl architektoniczny: Dwór zbudowany według projektu wielkopolskiego architekta Franciszka Morawskiego na miejscu dawnego dworu. Skomponowany w duchu tzw. „stylu dworkowego” z przewagą elementów barokowych i klasycystycznych. Parterowy, podpiwniczony, z mieszkalnym poddaszem. Prostokątny z ośmiobocznymi wtopionymi częściowo w bryłę alkierzami od frontu, między którymi jest sześciokolumnowy portyk toskański, nad nim szczyt o falistej, ekspresyjnej linii, przypominający ludową wycinankę. Od ogrodu taras i trójbocznie zamknięty piętrowy ryzalit pośrodku. Od północy prostokątna przebudówka. Dach mansardowy, kryty  blachą, nad alkierzami spiczaste blaszane daszki. 

Stan zachowania: Dom i park w bardzo dobrym stanie.

Własność: prywatna

Aktualne zagospodarowanie: rezydencja

Ostatnia wizyta ekipy Stowarzyszenia "Pospolite Ruszenie": 21.04.2009.

Bibliografia dotycząca obiektu:
- Gozdowski P., Dwory szlacheckie powiatu sochaczewskiego w XVIII i XIX wieku, http://www.dawnysochaczew.republika.pl/kuznocin.htm
- Jaroszewski T.S., Baraniewski W., Po pałacach i dworach Mazowsza, cz. I, Warszawa 1995.
- Libicki P., Libicki M., Dwory i pałace wiejskie na Mazowszu, Poznań 2009.
-Terpiłowski J., Sto dworów Mazowsza, Warszawa 2009.
- Turczyk A. G., Dwór w Kuznocinie, [w:] Ziemia Sochaczewska, nr 40, 2000.