Według wpisu w Krajowym Rejestrze Zabytków: "dworek M. A. Andriollego (ruina), ul. Warszawska 173, 1 poł. XIX, nr rej.: 649/62 z 9.04.1962 oraz 152/649 z 13.10.2001"

Obiekt: był murowany, z cegły

Historia: Michał Elwiro Andriolli (pierwszy ilustrator "Pana Tadeusza") kupił koło ówczesnego Nowomińska fragment tzw. kolonii Stasinów (dziś w granicach Mińska Mazowieckiego). W 1875 r. ożenił się z córką właściciela tamtejszych dóbr Natalią Tarnowską‚ narzeczoną przyjaciela. Dworek z pierwszej połowy XIX w.‚ odziedziczony przez żonę‚ rozbudował. Kiedy zmarła ich półtoraroczna córeczka‚ stracił do niego serce. Postawił inny pod Warszawą. Założył sad i park. Wpadł na pomysł skolonizowania majątku‚ zaprojektowania domków letniskowych do sprzedaży. Odkrył dla warszawiaków tereny nad Świdrem. 

Dworek w Mińsku Mazowieckim stoi obecnie kilka metrów od ruchliwej szosy z Warszawy do Siedlec i wschodniej granicy. W 1962 r. uznano go za zabytek. Posłużył za scenografię w „Nocach i dniach“. W latach 70. ktoś chciał go kupić na hotelik i wyremontować. Wtedy nie było to możliwe. Sąsiedni teren zajmowało centrum szkolenia Wojskowej Służby Wewnętrznej. Nie życzyło sobie w pobliżu nikogo, dlatego do sprzedaży nie doszło. Dwór niszczał i popadał w coraz większą ruinę.

Styl architektoniczny: -

Stan zachowania: ruiny (resztki ścian)

Własność: miasta Mińsk Mazowiecki 

Aktualne zagospodarowanie: brak (aczkolwiek w projekcie planu inwestycyjnego na lata 2010-2015 przewidziano odbudowę dworku), okoliczni mieszkańcy urządzili tam dzikie wysypisko śmieci

Ostatnia wizyta ekipy Stowarzyszenia "Pospolite Ruszenie": 14.04.2009.